Friday, December 19, 2008

စာသင္သက္(၂၄)ႏွစ္ေျမာက္အမွတ္တရ
၂၀၀၈ ၊ေအာက္တိုဘာက၊စာသင္သက္(၂၄)ႏွစ္ေျမာက္ေရာက္ခဲ့ျပီေပါ့။စာသင္တာဆိုေတာ့ေက်ာင္းမွာ
သင္တဲ့၊ေက်ာင္းဆရာမဟုတ္ပါဘူးေနာ္။အမ်ားအေျပာ၊က်ဴရွင္ဆရာေပါ့၊အဲက်ဴရွင္ဆရာဆိုေတာ့၊ေထာမွာေပါ့လို႕
မထင္လိုက္နဲ႕ေနာ္။ေစတနာ၀ါသနာကို၊အရင္းခံ၊သင္တဲ့က်ဴရွင္ဆရာ၊ဆရာဆင္းရဲတစ္ေယာက္ပါ။စာသင္တာ
လား၊၁၉၈၄ ေအာက္တိုဘာ၊ကစသင္တာဆိုေတာ့၊၂၀၀၈ ေအာက္တိုဘာဆို၊(၂၄)ႏွစ္ျပည့္ျပီဆိုပါေတာ့။
တပည့္ေတြလား၊အမ်ားၾကီးပါ။ကၽြန္ေတာ္ထက္ေတာ္တဲ့ တတ္တဲ့၊တပည့္ေတြ၊ကၽြန္ေတာ္နဲ႕၊တန္တူးတပည့္
ေတြ၊ကၽြန္ေတာ္ထက္ညံ့တဲ႕တပည့္ေတြ ၊စိတ္ဓာတ္ျမင့္ျမတ္တဲ့တပည့္ေတြ၊စိတ္ဓာတ္ယုတ္ညံ့တဲ့တပည့္၊အို...
စံုလို႕ပါဘဲ။ကၽြန္ေတာ္ေမြးထုတ္ေပးခဲ့မိပါတယ္။
တခ်ိဳ႕တပည့္ေတြလား၊ဘြဲ႔ေတြတသီၾကီးနဲ႕၊စာေပေဒါက္တာဘြဲ႕၊ေဒါက္တာဘြဲ႔၊ဗိုလ္မႈးေတြ၊ဗိုလ္ၾကီးေတြအစ
တပ္သားအဆံုး၊တစ္ခ်ိဳ႕က၊စီးပြားေရနယ္ပယ္မွာခ်မ္းသာ၊လူမူ႕ေရနယ္ပယ္မွာ၊တြင္က်ယ္၊တစ္ခ်ိဳ႕က၊ကုန္း
ေကာက္စရာ၊မရွိေအာင္၊ဆင္းရဲေနတယ္၊အခ်ိဳ႕က၊မူးယစ္ေသစာေသာက္စားေသာက္စားရင္း၊မိုက္တြင္းနက္
ေနသူလည္းရွိတာေပါ့။ကၽြန္ေတာ္က (၈၊၉၊၁၀)တန္းသာသင္ရတာ၊ကၽြန္ေတာ့တပည့္တစ္ခ်ိဳ႕ဆို၊တကၠသိုလ္
ေတြမွာသင္လို႕၊နိုင္ငံျခားသြားမဲ့သူေတြသင္လို႕၊။
ကၽြန္ေတာ္လားဂုဏ္ယူတာေပါ့၊သူတို႕အေၾကာင္းေျပာရရင္၊ထမင္းေမ့ဟင္းေမ့ပါ။ပီတိကိုစား၊အားရွိတယ္
ဆိုတာဒါေနမွာ။ဆင္းရဲေနသူေတြအတြက္လား၊စိတ္မေကာင္းျဖစ္မိတာေပါ့။သူတို႕ကိုကူညီဖို႕လား၊။အင္း......
ကိုယ့္အတြက္ေတာင္ အဆင္ေျပေအာင္ ေနေနရတာဆိုေတာ့။
အဆင္ေျပေနတဲ့၊တပည့္ေတြျပန္မၾကည့္ဘူးလား။ဟုတ္လား။အမွန္ေျပာရရင္၊မလိုခ်င္ဘူး။ကၽြန္ေတာ္လို
ခ်င္တာ၊သူတို႕ရဲ႕ခ်စ္ျခင္းေမတၱာ၊သူတို႕ဆီက၊ေခတ္သစ္၊အတတ္ပညာရယ္ပါ။ကၽြန္ေတာ္က၊ဆရာဆိုေတာ့
ကေလးေတြကို၊ေခတ္နဲ႕အညီ၊ပညာသင္ေပးဖို႕လိုတယ္ေလ။တကယ္ပါ၊က်န္တာသူတို႕ဆီက၊ဘာမွမလိုခ်င္။
ေနာက္ထပ္လား၊အမ်ားၾကီးေျပာခ်င္ပါေသးတယ္။ေျပာနိုင္ေရးနိုင္ဖို႕၊နည္းပညာေတြ၊အမ်ားၾကီးလိုေနေသးတယ္
ေလ၊ကၽြန္ေတာ္လား၊ၾကိဳးစားေနမွာပါ၊တပည့္ေတြနား၊ေခတ္ပညာေတြ၊ျပန္သင္ရင္း၊အနာဂတ္၊သားေကာင္းရ
တနာေတြ၊ေမြးထုတ္နိုင္ေအာင္၊ယေန႕ကစျပီး၊အသက္ရွင္ေနေသးသေလာက္ပါ။
ခ်မး္သာကိုယ္စိတ္ျမဲပါေစ

No comments: