ဆရာၾကီးမင္းသု၀ဏ္ရဲ့ ကဗ်ာတစ္ပုဒ္
ငါ သာလွ်င္ ေတာ္ ၊ သူ မေတာ္ ဟု
လူေတာ္ ထင္ပါ ၊ တို႔ျမန္မာကို
ဘယ္ခါ ဆယ္၍ ရမလဲ ၊၊
ႂကြားရင္းႏွင့္ နစ္ ၊ဝါးရင္း နစ္သည့္
နစ္လ်က္ေနပါ ၊ တို႔ျမန္မာကို
ဘယ္ခါ ဆယ္၍ ရ မလဲ ၊၊
အေကာင္း ဆိုးထင္ ၊ ဆိုး ေကာင္းထင္ ႏွင့္
အထင္လြဲပါ ၊ တို႔ျမန္မာကို
ဘယ္ခါဆယ္၍ ရမလဲ ၊၊
သူ႔ကို ငါညွိဳး ၊ ငါ့ သူညွိဳးႏွင့္
အညွိဳးႀကီးပါ ၊ တို႔ျမန္မာကို
ဘယ္ခါ ဆယ္၍ ရမလဲ ၊၊
ညည္း၍ မၿပီး ၊ ညဴ မၿပီးဘူး
အၿပီးတကာ ၊ လုပ္နိုင္ပါမွ
ေတာ္ရာေရာက္လိမ့္ ေနာင္အဖို႔ ၊၊
နိုးၾက ထၾက ျမန္မာတို႔ ၊၊
သားေျမးတို႔တြက္ ႀကိဳးစားစို႔ ၊၊
( မင္းသုဝဏ္ )
လူေတာ္ ထင္ပါ ၊ တို႔ျမန္မာကို
ဘယ္ခါ ဆယ္၍ ရမလဲ ၊၊
ႂကြားရင္းႏွင့္ နစ္ ၊ဝါးရင္း နစ္သည့္
နစ္လ်က္ေနပါ ၊ တို႔ျမန္မာကို
ဘယ္ခါ ဆယ္၍ ရ မလဲ ၊၊
အေကာင္း ဆိုးထင္ ၊ ဆိုး ေကာင္းထင္ ႏွင့္
အထင္လြဲပါ ၊ တို႔ျမန္မာကို
ဘယ္ခါဆယ္၍ ရမလဲ ၊၊
သူ႔ကို ငါညွိဳး ၊ ငါ့ သူညွိဳးႏွင့္
အညွိဳးႀကီးပါ ၊ တို႔ျမန္မာကို
ဘယ္ခါ ဆယ္၍ ရမလဲ ၊၊
ညည္း၍ မၿပီး ၊ ညဴ မၿပီးဘူး
အၿပီးတကာ ၊ လုပ္နိုင္ပါမွ
ေတာ္ရာေရာက္လိမ့္ ေနာင္အဖို႔ ၊၊
နိုးၾက ထၾက ျမန္မာတို႔ ၊၊
သားေျမးတို႔တြက္ ႀကိဳးစားစို႔ ၊၊
( မင္းသုဝဏ္ )
No comments:
Post a Comment