ေမ-မရဏဖတ္ က်မသက္ရွင္ သက္ရိွျဖစ္ေနေသာ ငါ၏
ဇီ၀ံ-ရုပ္နာမ္ႏွစ္ခ်က္ အသက္ဇီ၀ိတသည္
အဓု၀ံ-တစ္ေန႔လွ်င္ ပ်က္ရမလြဲ မျမဲပါတကား။
ငါ႔သက္ဇီ၀ တည္မရမဲ႔ မုခ်ေသခ်ာ
တစ္ေန႔ခါပ်က္မွာ မလြဲပါတကား။
၂။ ဓု၀ံ ေမ မရဏံ
ေမ- ခႏၶာဘိဇၨန အနစၥျဖင္႔ စိတ္မခ်ရေသာ ငါ၏
မရဏံ-ဤဘ၀မွ ေလွ်ာက်စုေတ အေျခမလွ ေသရျခင္းသည္၊
ဓု၀ံ ေရွာင္မရသာ ခြာမရျမဲ မလြဲမုခ်ပါတကား။
မရဏမင္း သူ႔လက္တြင္းသို႔
သက္ဆင္းရမွာ ငါ႔အတြက္သာ
ေရွာင္ခြာ မရပါတကား။
၃။ အ၀ႆံ မယာ မရိတဗၺေမ၀
မယာ-ေသမင္းအစာ ခႏၶာဖက္မိ အသက္ရိွေနေသာ ငါသည္၊
အ၀ႆံ-လြတ္ႏိုင္ဖို႔ေရး ေျမွာ္ေတြးမျမင္ စင္စစ္အမွန္ပင္၊
မရိတဗၺေမ၀-အေျခမလွ ေသရမည္မွာ
က်ိန္းေသပါ ဧကန္မုခ်ပါတကား။
၄။ မရဏံ ေမ ဘ၀ိႆတိ
မရဏမင္း သူ႔လက္တြင္းသို႔ သက္ဆင္းရမွာ
မလြဲသာသည္ သူငါၾကံဳရ သဘာ၀မို႔ ဤအတြက္တာ
တစ္ေန႔ခါ ေသမွာ မလြဲပါတကား။
၅။ ဇီ၀ိတံ ေမ နိရုဇၨ်ိႆတိ
ရုပ္နာမ္ႏွစ္ခ်က္ ငါ႕အသက္မွာ မပ်က္ရွည္ၾကာ
မတည္သာခဲ႔ ေသခါခ်ိန္ေရာက္ သရုပ္ေဖာက္
ခ်ဳပ္ေပ်ာက္လိမ္႔မည္တကား။
၆။ ယထာယံ မေတာ တထာ မယံ မရိႆမ
ဤ(ဦးျဖဴ)သည္ ဇီ၀န္ပ်က္ေၾကြ အေျခမလွ ေသခဲ႔ရသို႔
ထ္ို႔အတူသာ ငါတုိ႔မွာလည္း ခႏၶာေရြ႕ရ ေသေန႔က်
ေသရမည္ခ်ည္းပါတကား။
ကာေယာ သႏၵိဟိတာပါေယာ
သမၸဒါ ခဏ ဘဂၤုရာ၊
သမာဂေမာ သာပဂေမာ
သဗၺမုပၸာဒိ ဘဂၤုရံ။ ။(ပဥၥတျႏၲ)
၁။ အမ်ားသတြာ ကုိယ္ခႏၶာကားေရာဂါရန္စြယ္ အႏၲရာယ္အသီးသီး
ဖ်က္အဆီးျဖင္႔ ပ်က္စီးဖို႔ရာ နီးလွစြာ
သူငါေၾကာက္လန္႔ဖြယ္တကား။
၂။ စုၾကေဆာင္းၾက သိမ္းဆည္းၾကသည္႔
ဓနဥစၥာ ရတနာလည္း မၾကာရွည္ၾက
တစ္ခဏျဖင္႔ ကုန္ရေပ်ာက္ရ၊
အဆံုးက် စြန္႔ရမွခ်ည္းပါတကား။
၃။ အိမ္ေျမလယ္ယာ ရတနာသီးသီး
သားသမီးႏွင္႔ ဇနီးခ်စ္လင္
ခင္မင္ႏြဲၾက တြဲသမွ် ကြဲရေနာက္ဆံုးပါတကား။
၄။ သတြာသခၤါရ ျဖစ္သမွ်တို႔ ကာလရွည္ၾကာ
မတည္သာခဲ႔ ျဖစ္လာပ်က္ရ အနိစၥ ေလာက သေဘာပါတကား။
၅။ အသက္ဇီ၀ိန္ ကုိယ္႔ေငြ႔ရိွန္ႏွင္႔
၀ိညာဥ္မန ဤသံုး၀တို႔ လံုး၀စြန္႔ခြာ
ဤအခါ၌ ခႏၶာသမုတ္ ဘူတရုပ္ကား သရုပ္မမွန္
ေျမသုႆာန္ ဧကန္ဆိုက္ရမည္။
၆။ ဘယ္သက္ရြယ္မွာ ဘယ္ေရာဂါႏွင္႔ ဘယ္ခါကာလ
ဘယ္ေဒသ၌ ေသရမည္တာ တို႔သူငါ မွန္စြာမသိပါတကား။
၇။ ေျမ၊ေရ၊ေလ၊မီး ဓာတ္ၾကီးေလးေထြ အေနက်က်
အေျခလွ၍ မွ်တေနစဥ္ အသက္ရွင္လည္း အၾကင္အခါ
ဓာတ္ေလးျဖာတို႕ အာဏာဟုန္ျပ သူပုန္ထေသာ္ ပ်က္ရေက်ရေျခမလွ ေသရေခ်ဦးမည္။
No comments:
Post a Comment